Leszek Wójtowicz - strona główna
StartWydarzeniaBiografiaMP3GaleriaTeksty piosenekMediaBlogKsięga gościLinkiKontakt
 Księga gości
Wpisz się
Nr 1663
Dopisano: 23.08.2009
Ciekawe.... kiedy byłem 8-9 letnim dzieckiem, a były to lata 80-te, mój niezyjący juz dzisiaj Tata kupił - z drugiej ręki, magnetofon szpulowy marki Thomson. Na 3 szpulach jakie były razem z magnetofonem było troszke muzyki popularnej oraz masę kabaretów ze Smoleniem, Laskowikiem, Piwnicą itd... na których się w zasadzie wychowywałem i które dość silnie kształtowały moją osobowość i światopogląd. Był tam również utwór, jak teraz już wiem, pod tytułem "Frank". Co jakiś czas, a sam wiele podróżowałem po świecie przypomina mi się jego refren który przemawia do mnie ciągle i z całą jego głębią. Niewiele się w sumie zmieniło przez te lata.... Ale chyba "jednak lepiej zostać" .... Dziękuje za ten przekaz, czasami jedno zdanie potrafi być myślą przewodnią czyjegoś życia......
Pozdrawiam... i ciesze się że w końcu znalazłem autora tego tekstu.... I wierzę że było by dobrze aby inni ludzie posłuchali go i czasem się zastanowili, nad następnym krokiem w swej "wyimaginowanej ciężkiej rzeczywistości życiowej"
Marek
Autor: Marek

Nr 1662
Dopisano: 4.07.2009
Panie Leszku,
mimo moich lat 19, zakochuję się w pana utworach coraz bardziej. Pozdrawiam i dziękuję,
Autor: Marta

Nr 1661
Dopisano: 1.07.2009
Leszku,
bardzo proszę, przekaż Halinie najlepsze życzenia Imieninowe; aby Jej piękne oczy nie były świetliste, no chyba, że ze wzruszenia :)
Cieplutko pozdrawiamy Was oboje
Autor: Maryla i Jurek z Młodzieżą

Nr 1660
Dopisano: 20.06.2009
No to jak się czujesz MIstrzu ?Bo jak źle to byłoby to bez sensu .,,,, Pozdrawaiam Trawa-A
Autor: agata

Nr 1659
Dopisano: 10.06.2009
Muzyka duszy

Osnuty jedwabiem dzwięku,
rzucony w jego ramiona,
nicią złotą plecioną
z artysty dłoni wrzeciona

W tak lekkiej koronce nutek,
w czasu pięciolinii,
źródło,
ogromny smutek,
daremno szukać winy.

Bo ona jest jak feniks,
dla ludzi nieuchwytna,
zrozumie tylko ten kto zaznał jej dotyku,
słuchając tej elegii
pisanej struną słońca
wyciągam nić kolejną,
ze zgiełku ludzkich krzyków.

zaborcza jak despota
zabiera grajka dusze,
raz wpadniesz w jej sidła,
z nią żyjesz, umierasz,
choć ciebie podziwiają,
tyś tylko sługusem,
poza nią tylko smutek,
który dusze zżera,
muzyka.
--------------------------------------------------------------------------
Pana muzyka duszy i serca jest ukojeniem umyslu,ulatwia wzlot myśli,
a gdy trzeba ,pobudza do walki -dziekuję za to
Autor: Ninaricci

[ podstrona 16 z 348   początek ... | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | ... koniec ]

Wpisz się
Copyright © 2024 Leszek Wójtowicz. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Wykonanie strony Website